RESİM VE ÇERÇEVE RESTORASYONU

Tablolar yapıldıkları andan itibaren kimyasal ve fiziksel değişimlere yani kromatik bozulma sürecine uğramaktadır. Hava kirliliği, ışık, U.V., nem, gün ışığı ve ısı gibi doğal faktörlerin de büyük bir etkisi vardır Bilinçsizce yapılan restorasyon ve konservasyon müdahaleleri, yanlış temizlik uygulamaları ve eserin bünyesine uygun olmayan temizlik malzemelerinin kullanılması sonucu tablo yüzeyinde yanmalar, ezilmeler, boya kaybı ve boya renginde önemli derece değişiklikler meydana gelir. Temizlik haricinde yapılan restorasyon uygulamaları ise geriye dönüşü olmayan bozulmalar yaratabilir. Uygun olmayan stucco, rötuş, vernik ve sağlamlaştırıcılar bahsedilen türden yıpranmalar ve bozulmalar oluşturabilir. Bilimsel incelemeler ile ( U.V. ışınları, X ray ışınları, stratigrafik analizler, protein analizleri, boya, vernik ve kir tabakalarındaki yağ oranının tespit edilmesi) resmin üretim teknolojisi hakkında detaylı bilgi edinilir. Hedeflenen amaç, eseri kendi orijinal durumuna yakınlaştırmak, ömrünü uzatmak ve yaşlanmasını geciktirmektir.

TEKSTİL RESTORASYONU

Organik eserler kapsamına giren tekstiller kolaylıkla bozulabilen ürünlerdir. Mikrobiyolojik etkenler, ısı, ışık, nem ve hava kirliliğinden çok çabuk etkilenirler. En önemli bozulma nedenlerinden birisi renk kaybı yani solmadır. Tekstillere en çok zarar veren ışık doğal gün ışığı ve floresan içindeki UV (ultra viyole) ışığıdır. Yüksek dereceli sıcaklık elyafın kırılganlığını artırır ve ısı kimyasal reaksiyonları hızlandırır. Sıcak hava ile birleşen yüksek nem böcekler, küf ve mantar için uygun bir ortam oluşturur. Böyle bir oluşum erken teşhis edilirse mantarın büyümesi engellenip lekelerin oluşması ve büyümesi önlenebilir. Bazı durumlarda ise tekstilin bozulmasına üretim süreci sırasında kullanılan teknikler ve yardımcı kimyasal maddeler neden olmaktadır. Tekstil eserlerin maruz kaldıkları bu tip bozulmalara yol açmamak için ortamın nem – ısı – ışık dengesi sürekli kontrol edilmeli ve eserler için en uygun nem – ısı – ışık değerleri sağlanmalı ve periyodik kontrollerle oluşabilecek bozulmalar zamanında teşhis edilip gerekli müdahaleler yapılmalıdır.

KAĞIT, KİTAP VE CİLT RESTORASYONU

Kağıt eserler; ortam şartları, fiziksel etkenler, zaman aşımı, mikroorganizma ve böcekler ile kağıt bünyesindeki kimyasal etkenlere bağlı olarak bozulma sürecine girerler. Kağıt eserlerin restorasyonu ve konservasyonu, ilk olarak yüzey temizliği ve bünyedeki asidin giderilmesiyle başlar. Sonra bünyenin sağlamlaştırılması işlemleri uygulanır. Yırtıkların yapıştırılması, kopma ve deliklerin tümlenmesi ile de eserin estetik değerine yeniden kavuşması sağlanır.

DERİ RESTORASYONU

Deri malzemeler zaman içerisinde içerdikleri nemi kaybederler. Yüzeylerinde ince çatlamalar oluşur. Bu bozulan kısımlar da zamanla kullanıma bağlı olarak pul pul dökülme yırtılma ve kopmaların oluşumuna neden olur. Deri restorasyonu öncelikli olarak eserin kaybettiği nemi yeniden kazandırma esasına dayanır. Kopma ve yırtılmalar oluşmuşsa, uygun özellikte malzeme ile eser tümlenerek eserin estetik değerini kaybetmemesine olanak sağlanmalıdır.

SERAMİK ESER RESTORASYONU

Seramik, insanın kendi eliyle şekillendirip kullandığı en eski inorganik malzemedir. Seramik eserlerin bozulmaları kil minerallerinin cinsine, gözenekliliğine, içerdiği katkı maddelerine, zaman içerisinde uğradığı aşınma ve kırılmalara, bulunduğu ortamın nem ve ısı değerlerine bağlı olarak değişiklik gösterir. Kimyasal ve mekanik yöntemlerle yüzey temizliği gerçekleştirilen seramik eserlerin kırıkları yapıştırılır, varsa eksik kısımlar tümlenerek pişmiş toprak eser restorasyon ve konservasyon ilkeleri doğrultusunda eser ayağa kaldırılır.

TAŞ ESER RESTORASYONU

Süreç içerisinde bulundukları ortamdaki aşırı ısı ve nem dalgalanmaları bünyede çatlamalara ve boyaların dökülmesine neden olur. Kırılan parçaların bir kısmı kayıp olabilir. Mevcut parçalar yerlerine yerleştirilir. Eserin orijinal parçası bulunamadığında, varsa aynı eserden kalıpla kopya yapılır. Orijinal kırık parçaların yerlerine yerleştirilmesi ve eksik alanların tümlenmesi bütünü ile uygunluk içinde olmalıdır. Tarihi hataya düşmemek için ilave eklerden kaçınılmalıdır. Kullanılan malzeme esere zarar vermemeli ve mutlaka geri dönüşümlü olmalıdır. En az müdahale ilkesi benimsenmeli ve uluslararası kabul edilmiş kriter ve disipline uyulmalıdır.

AHŞAP ESER RESTORASYONU

Geleneksel bir malzeme olan ahşabın tüm geleneksel toplumlarda ve kentlerde kullanım yeri ve şekline, amacına göre ağırlık ve niteliği değişmekle birlikte kullanımda vazgeçilmez bir yeri vardır. Eserin niteliği, dönemi ve karşılaştığı her tür eski müdahale göz önüne alınarak, doğal reçineler, doğal restorasyon boyaları, vernikleri ahşap restorasyonunda kullanılarak eser orijinal durumuna yaklaştırılmalı ve görsel bütünlüğü sağlanmalıdır.

METAL ESER RESTORASYONU

Metal eserler mekanik dayanıklılık açısından oldukça güçlü görünseler de çeşitli etkilerle korozyona uğrarlar. Metal eserlerin bozulma nedenleri şu şekilde sınıflandırılabilir.

* Kimyasal bozulmalar: Hava kirliliği nedeniyle oluşan asidik etkinin yarattığı bozulmalar

* Fiziksel bozulmalar: Isı ve nem etkisiyle yüzeyde oluşan bozulmalar.

* Biyolojik bozulmalar: Arkeoloji kazılarında toprakaltı buluntusu olarak ele geçirilen metal eserlerde toprak bünyesindeki yosun, bakteri, mantar, liken vb. biyolojik bozulmaya neden olan etkenler.

* Galvanik bozulmalar: İki farklı metalden üretilmiş eserlerin bir arada tutulması ve temas sonucu oluşan bozulmalar.

Tüm bu faktörler sonucu metal eserlerin yüzeylerinde renk değişimi, korozyon tabakası oluşumu, çatlamalar, kırılmalar, deformasyon, delinmeler, kopmalar meydana gelir. Bu bozulmalara uğramış metal eserler öncelikle mekanik yöntemlerle ve gerekirse kimyasal yöntemlerle temizlenir. Sonra bünyeleri sağlamlaştırılır, eksik kısımlar temizlenir ve dış etkenlere karşı kimyasal malzemelerle koruma altına alınır. Yeni üretilmiş hissi veren, gereğinden fazla parlak bir görüntü hiçbir zaman tercih edilmez.

Bu bilgileri veren Bonedea şirketine tşk ederiz.

BONADEA ANTİKA RESTORASYON & KONSERVASYON